Bu sayımızın birincil dosya konusu Barış. Türkiye’deki ve dünyadaki konuya ilişkin güncel tartışmalara temas eden sayımızda kadın, militarizm, milliyetçilik savaş ve barış hakkında yazılarla karşılaşacaksınız. Bununla birlikte sayımızın iki açılış makalesi Kadınlar, Dergiler, Şehirler geçtiğimiz ağustos aramızdan ayrılan Satı Atakul’un yazmakla ve öyküyle ilişkisini anlattığı “Kadının Kendi Öyküsüne Sahip Çıkması…” yazısı ile açılıyor. Yazının devamında ise bu yazının ilk kez yayımlandığı Eksik Etek dergisinin hikayesini okuyacaksınız. Hemen ardından gelen makale Amy Mills’e ait ve Akbaba dergisinden bir karikatürün, İstanbulluluk ve milliyetçilik kurgusu ile biçimlenen sokak dolayımıyla bir okumasına girişiyor. Amy Mills’in ulusal aidiyetin dışlayıcı mekansallığı üzerine yaptığı kısa tartışmanın ardından, milliyetçiliği tartışmadan tartışamayacağımız Kadın Hareketleri Ve Barış dosyamız başlıyor. Mine Egbatan barış dosyamıza,geçiş dönemi adaleti kavramını Türkiye’deki barış süreci ile harmanlayarak giriş yapıyor. Feminist hareketlerin barış, savaş ve çatışma konusunda yaptıkları katkılar pek fazla görünür olmamakla birlikte aşikardır. Giulia Daniele, İsrail ve Batı Şeria’da kadın hareketlerinin İsrail işgaline rağmen oluşturdukları barış çerçevesinin işgale yenildiğini haber veriyor ve bunun, hareket içerisinde işgal edilen ve işgal olunan ikiliğini ortadan kaldırmaya yeterli olmadığını söylüyor. Böylece, barış dosyasının çatışma bölümünü geçerek Cynthia Cockburn’ün Kuzey İrlanda, Bosna Hersek ve İsrail-Filistinli kadınların barış sürecindeki akibetleri üzerine yazdığı ünlü ‘Barış ne zaman?’ makalesinin çevirisine varıyoruz. Türkiye’de 30 yılı aşkın bir süredir devam eden çatışma ortamına dair kadınların sözünü üreten bir dergi olan, Hêviya Jinê (Kadınların Umudu) dergisinin analizi ile Nagehan Tokdoğan, alternatif kadın kamusu bağlamında Kürt kadınlarının görünürlüğünü sorguluyor. “Olağanüstü Savaşın, Olağanlaşan Barışı: Kadınların Gözünden Barış Süreci” başlıklı söyleşisinde ise Zehra Yılmaz barışı konuşmaya başlamanın kendisinin oldukça somut bir eylem gibi durduğu ahval ve şeraitte Zozan Özgökçe ve Belde Bayındırli ile böyle bir konuşma denemesi yapıyor.

 

Üçüncü dosya olan Aile: erkeklerin kanlı sülalesi‘nde Melike Diler, Hannah Arendt ve diğer birçok feminist yazar ile beraber İranlı şair Furuğ Ferruhzad’ın şiirlerini ve şiirsel-yaşamını siyasi eylem çerçevesinde yeniden yorumluyor. Sonra, ailenin mutsuzluğuna ve kurum olarak yıkıcılığına, İlknur Meşe’nin Arno Gruen analizleri ile dahil oluyoruz, kutsal aile safsatası ve buna bağlı ideal duygulanımlar bu makalenin temel meselelerini oluşturuyor. Hemen ardından okuyabileceğiniz, Serpil Sancar’ın kaleme aldığı Türk Modernleşmesinin Cinsiyeti: Erkekler Devlet, Kadınlar Aile Kurar kitabı üzerine Beyhan Yeni tarafından yazılan değerlendirmede Cumhuriyet tarihi içerisinde farklı feminist akımların modernite eleştirisinin bir özetini bulabilirsiniz. İşte bu eleştirilerden bir tanesi olan, eril şiddet Emine Güneş’in Mine Söğüt’ün Deli Kadın Hikayeleri adlı öykü kitabının değerlendirmesi ile belki ortak bir politik sözlü düzleme oturuyor: “Farklı kadınların çocukluktan yetişkinliğe ve sonrasına uzanan cinsiyetle ilgili olumsuz deneyimlerinin sebebi aynıdır: Eril düzen ve iktidar.”Aile miti ve erkeklikler başlığı altında yer alan, homofobik erkeklik meselesini dert edinen Kimmel’in başat makalelerinden biri Mehmet Bozok’un tercümesiyle karşımıza çıkıyor. Homofobik erkekliğin bir temsilcisi de sayılabilecek Recep İvedik tiplemesi, Dilara Güryuva’nın Recep İvedik serisinden filmler hakkındaki analizleriyle ele alınıyor. Güryuva, beden-erkeklik ve toplumsal cinsiyet üçlemesi arasında kurduğu ilişkilerle homofobik erkekliği  hegemonik ve sorumlu paydaş olarak eleştiriyor. Emir, Erbaydar ve Yüksel, doğrudan para yardımına dayalı bir sosyal politika aracı olan Şartlı Nakit Transferi’nin kadınların pratik gereksinimlerinin ötesine geçecek bir güçlenmeye yol açıp açmadığı sorusunun cevabını Van’ın Edremit ilçesinde yürüttükleri alan çalışmasının verilerinden faydalanarak arıyorlar. Bu sayımızın son yazısı ise, Arzu İrge İzyol’a ait; bu kısa posterde yazar bize son zamanların oldukça tartışma konusu olan ekoloji anlamındaki çevre ile kadın arasındaki orantısız eşitlik ilişkisinin kurumsal tarihçesini sunuyor. Barıştan çevreye uzandığımız bu sayıda, makalelerimiz çok çeşitli. Cockburn’den ilhamla belki şöyle sormalı: kadınlar ne zaman?

Kadınlar, Dergiler, Şehirler